Biologia, pochodzenie

Chomiki to zwierzęta aktywne nocą. W domowych hodowlach najczęściej spotyka się chomiki syryjskie (złociste) w wielu odmianach barwnych, a także chomiki dżungarskie. Większość chomików syryjskich pochodzi od kilku par rodzicielskich odłapanych z natury w latach 30 XX wieku.

Podstawowe dane

Cechą charakterystyczną wszystkich chomików są torebki policzkowe, które sięgają od jamy ustnej do łuków żebrowych. Służą do tymczasowego przechowywania pokarmu w czasie transportu z miejsca żerowania do "spiżarni". Po bokach ciała u chomików syryjskich występują gruczoły zapachowe, pokryte są ciemniejsze sierścią. Żyją zwykle do 3/4 lat.

Utrzymanie i żywienie

Aby zapewnić optymalną ilość ruchu chomiki powinny być utrzymywane w klatce o wymiarach co najmniej 60x40x30 cm, mniejsze mogą wywoływać u nich stres. Zwierzęta te lubią się wspinać po poziomych prętach. W klatce znaleźć się takie elementy wyposażenia jak domek, w którym chomik może zrobić sobie sypialnię oraz spiżarnię, oraz kołowrotek, który zapewni mu odpowiednią ilość ruchu. Jako podłoga najlepiej sprawdzają się kuwety z tworzywa sztucznego (najłatwiejsze do wyczyszczenia). Za podłoże najlepiej służy lignina i wióry drewniane. Warto też stosować dobrej jakości siano, które oprócz balastu w przewodzie pokarmowym, zapewni również zajęcie chomikowi (znoszenie do domku, dzielenie na drobniejsze elementy). Klatkę powinno sprzątać się 1-2 x w tygodniu, a codziennie sprawdzać domek (czy znoszony do niego pokarm nie ulega gniciu lub pleśnieniu). Optymalna temperatura wynosi 20-23 stopni przy wilgotności 40-50%. Przy temperaturach rzędu 5-10 stopni chomiki zapadają w rzekomy sen zimowy.

Chomiki w znacznym stopniu odżywiają się ziarnami, tylko w niewielkim stopniu wykorzystują karmę zawierająca dużą ilość włókna. Dziennie potrzebują około 15-20g karmy. Optymalnie powinna zawierać około 18% białka, 60-65 % węglowodanów oraz >2,5% tłuszczów. Do karmienia nadają się wszystkie rodzaje nasion zbóż, owoce, trawy i warzywa korzeniowe ale także skorupiaki i owady. Warto dodatkowo podawać gałęzie drzew owocowych, wierzby, buka i leszczyny. Z pokarmów świeżych można podawać marchew, seler, jabłka, gruszki, mlecze. Powinno zapewnić się także dodatek białka zwierzęcego- można stosować mięso, ryby, mączniki, ugotowane na twardo jaja kurze. Powinny mieć one stały dostęp do wody z poidła, wodę należy zmieniać codziennie.