Kawie domowe czyli świnki morskie
Historia i pochodzenie
Świnki morskie należą do rzędu gryzoni. Zostały udomowionych ok. 3 tysiące lat temu w górskich regionach Ameryki Południowej, skąd pochodzą. W tych regionach nadal występują dzikie osobniki. Celem ich udomowienia była ich hodowla w celach konsumpcyjnych, co dalej praktykuje się w niektórych regionach Ameryki Południowej. Ich intensywna hodowla doprowadziła do powstania wielu ras o różnych kolorach i długościach sierści. Najczęściej w domach spotykane są świnki amerykańskie, Teddy, abisyńskie oraz peruwiańskie.
Biologia i fizjologia
Ich najbardziej charakterystyczną cechą jest posiadanie 4 palców w kończynach przednich i 3 w kończynach tylnych. Mają one szeroki tułów, krótkie kończyny oraz bardzo krótkie lub w ogóle nie występujące ogony. Dorosłe osiągają wagę 700-1200 gram, samce są nieznacznie większe od samic. Samice osiągają dojrzałość w 6 tygodniu życia, zaś samce ok 10 tygodnia. Ciąża u samic trwa około 68 dni, długo w porównaniu z innymi gryzoniami. Dzięki temu młode już po urodzeniu są dosyć samodzielne, a już św 4-5 dobie życia zaczynają pobierać stały pokarm. Średnia wielkość miotu wynosi 3-4 osobniki. Samica hodowlana powinna pierwszy raz rodzić przed ukończeniem 6 miesiąca życia. Jeżeli pierwszy poród ma nastąpić w późniejszym okresie życia konieczne do wydobycia płodów jest cesarskie cięcie, ze względu na mineralizację spojenia łonowego miednicy. Kolejna cechą charakterystyczną świnek morskich są ich zęby, które rosną przez całe życie, dlatego należy zapewniać im możliwość stałego ich ścierania. Średnia długość ich życia wynosi 5-7 lat.
Warunki utrzymania
Do hodowli świnek morskich najlepiej sprawdzają się klatki metalowe o jednolitym dnie. Zapewniają one maksymalna wentylację. Podłoga z siatki sprawdza się tylko wtedy, gdy rozmiar oczek siatki uniemożliwia uwięźnięcia i skaleczenia kończyn, choć i w takich przypadkach należy im zapewnić część stałego podłoża w celu zabezpieczenia przed chorobami skóry podeszwy. Klatka powinna być na tyle przestronna, aby oprócz swobody poruszania zapewniała możliwość umieszczenia pudełka stanowiącego schronienie. Powinna być umieszczona w miejscu nienasłonecznionym. Temperatura optymalna to 18-26 st. Jako ściółki nie należy używać wiór zapachowych, ponieważ drażnią ich drogi oddechowe. Dobrym podłożem są stare pocięte lub pomięte gazety, wiórki osiki, wiórowy granulat . Należy regularnie czyścić klatkę, ponieważ fizjologicznie świnki morskie oddają duże ilości kału i moczu.Ze względu na życie w niewielkich grupach rodzinnych przodków tych zwierząt, również te utrzymywane w domach nie przepadają za samotnością, więc najlepiej utrzymywać je w niewielkich grupach.
Żywienie
Młode świnki morskie nabierają przyzwyczajeń co do rodzaju pobieranego pokarmu, a także miejsca oraz sposobu pobierania wody, dlatego należy jak najwcześniej wprowadzić prawidłowe pokarmy, ponieważ bardzo trudno zmienić ich preferencje.
Są one całkowitym roślinożercami, ich dieta powinna zawierać nie tylko gotowe suche karmy dedykowane dla świnek morskich, ale także dobrej jakości siano, które powinno być im dostępne cały czas, oraz świeże warzywa. Również przepadają za świeżymi zielonkami. Wszystkie świeże pokarmy powinny być dokładnie umyte pod bieżącą wodą, a gdy nie zostaną do końca zjedzone powinny być usunięte po kilku godzinach z klatki. Owoce oraz płatki powinny być podawane okazjonalnie, w małych ilościach. Każde zmiany w żywieniu powinny być wprowadzane powoli, pod stałą kontrolą powinna być wtedy ilość spożywanego pokarmu, aby nie doprowadzić do niedoczynności przewodu pokarmowego.
Dieta świnek morskich powinna zawierać odpowiednią ilość witaminy C (kwasy askorbinowego), którą świnki morskie nie wytwarzają. Karmy gotowe dedykowane dla świnek morskich najczęściej zawierają odpowiednie jej ilości. Kwas askorbinowego również może być dodawany do wody w ilości 1g/l wody, ale należy pamiętać że 50% Wit. C jest trafna w ciągu 24 godzin. Pokarmy które zawierają odpowiedni poziom witaminy C to m.in. czerwona i zielona papryka, brokuły, pomidory, owoce takie jak kiwi i pomarańcze. Niektóre warzywa takie jak pietruszka, jarmuż, cykorii, szpinak, także zawierają duże ilości kwasu askorbinowego, ale również duża ilość wapnia i oksalatów, dlatego powinny być podawane jedynie w niewielkich ilościach.